John “Jay” Rockefeller is een democraat uit West-Virginia. Het parlementslid is van oordeel dat hij het recht heeft om te weten waar en wanneer zijn persoonlijke informatie online gebruikt wordt. Hij meent dat elk individu het gebruik van zijn gegevens kan ontzeggen zonder expliciet akkoord. J. Rockefeller, voorzitter van de commissie “Commerce, Science and Transportation”, verklaarde dat deze wet een eenvoudige manier is om tracking door commerciële bedrijven te verbieden.

De “Do-Not-Track Online Act” bestaat uit een autorisatieprocedure gebaseerd op “opt-out”. Zo is het de consument die zal beslissen of hij tracking van zijn persoonsgegevens toelaat of niet. Terzelfdertijd kan de Federal Trade Commission maatregelen nemen tegen websites die de wens van de internetgebruiker niet respecteren.

Nadat een klant zichzelf heeft ge-“opt-out”, kunnen webbedrijven enkel nog informatie vergaren die strikt nodig zijn voor het functioneren van de site of de online dienst. Alle persoonlijke informatie dient vervolgens vernietigd of anoniem gemaakt te worden.

Dit project is niets nieuws onder de zon en werd eerder al geïntroduceerd door een andere democraat, Jackie Speier, maar deze keer voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

In een reactie op deze politieke trend, heeft NetChoice, een groepering die de belangen van e-commerce-spelers vertegenwoordigd, zich negatief uitgelaten over deze wet. Hun argument is dat tracking net toelaat om een advertentie beter op zijn doelgroep af te stemmen. Deze activiteit kan volgens de groep de gratis webdiensten financieren.

Twee andere parlementariërs (Edward Markey uit Massachusetts en Joe Barton uit Texas) verdedigen dan weer de belangen van kinderen. Zij willen bedrijven verbieden om online informatie over kinderen te vergaren zonder de goedkeuring te hebben verkregen van hun ouders. Zij zeggen dat ouders op eenvoudig verzoek data moeten kunnen laten vernietigen.

Herinneren we ons dat ook Europa een nationale wetgeving wil invoeren met betrekking tot tracking van webgebruikers. Het debat over de “opt in” en “opt-out” lijkt hiermee nog niet van de baan.