De cybersquatter houdt zich bezig met het creëren van omleidingen: in plaats van de internaut te voeren naar de site die hij bezoeken wil, stuurt hij hen naar concurrerende links, pornosites, sites met malware, illegale websops, sites met betalende reclame, enz.

Hoe kan men zich ertegen wapenen?
Het probleem is dat de legitieme bedrijven zich vaak niet bewust zijn van deze praktijk, of geen besef hebben van het effect dat deze malafide omleidingen nu eigenlijk hebben, op bijvoorbeeld de reputatie van hun merk en hun imago.

Men kan zich tegen deze technieken bewapenen door bijvoorbeeld in het oog te houden welke nieuwe domeinnamen geregistreerd worden. Er bestaan diensten die bedrijven waarschuwen wanneer een voorstel voor een domeinnaam verwarring zou kunnen zaaien met een bestaand merk.

Maar die diensten zijn niet goedkoop: Cyveillance bijvoorbeeld vraagt 5.000 tot 10.000 dollar per jaar. Maar met deze informatie kan men wel het risico op tijd opmerken en weet men wie er achter deze omstreden registratie zit. Men kan natuurlijk ook zelf zijn eigen zoekwerk verrichten via Google.

Het tweede wapen bestaat erin om zelf domeinnamen te verwerven die verwant zijn aan de merknaam, om te voorkomen dat anderen die kopen. Maar dan moet men wel rekenen op 6 euro per jaar en per naam. Dat is echter nog altijd goedkoper dan die later bij een cybersquatter te moeten afkopen..

Moet men toch ingrijpen, dan is het aangeraden om zijn krachten niet te verspreiden, en enkel die sites aan te pakken die de meeste schade toebrengen. Men moet dus prioriteiten stellen en niet zomaar het hele bataljon sites aanpakken. Dat is in elk geval wat Lego gedaan heeft - het richtte zich enkel  tot de sterkste en meest efficiënte cyberpiraten.

Zo`n aanpak kan misschien wel wat centjes kosten, maar het is wel een teken voor de kandidaat-piraten, die voortaan wellicht hun pijlen richten op een minder "agressief" bedrijf...