Aan de andere kant zijn de zwaarlijvige stocks in kledingzaken tijdens de afgelopen koopjesperiode gedenkwaardig snel verdampt, met name geholpen door ongeziene bodemprijzen. De zwarte doos die het menselijk handelen stuurt (of stoort) werkt in de regel bijzonder rechtlijnig en voorspelbaar in tijden waarin de toekomst zich financieel en economisch wankel toont. Mensen geven minder geld uit, behalve dan aan SMS-berichtjes, goede doelen en communiekleding. Je zou van dit `genoopt` consuminderen verwachten dat het milieu er beter van wordt, maar dat blijkt buiten de waard gerekend. In plaats van theaters, filmzalen, cafés en restaurants te vullen, blijven we vaker thuis, worden woonruimten langer verwarmd en wordt de stroomvoorziening vaker aangesproken. Inmiddels blijven kookpitten in grootkeukens, warmtebronnen in theaterfoyers en beeldprojectoren in filmhuizen onveranderd op volle kracht draaien, of er nu voor tien of voor driehonderd man vermaak en smaak moet worden geleverd.

Ogenschijnlijk vallen ook de overvolle parkings in de buurt van winkelcentra niet te rijmen met onze koopkracht in vrije val: we kopen niet per se minder, we geven gewoon minder geld uit en dus nemen we meer de tijd om aantrekkelijke spullen aan aantrekkelijke prijzen te zoeken... Winkel in, winkel uit, auto in, auto uit, parking op, parking af! Gelukkig zijn de brandstofprijzen het laatste kwartaal met 35% gedaald, zo kunnen we nog wat verder tuffen, tot zelfs over de grens om er koopjes te doen... Meer groen dan de lach op het gezicht van eco-strijders levert dit in ieder geval niet op!

De strijd tegen milieuverpestende auto’s wordt niet alleen meer door fundi’s gestreden, maar steeds meer door brede en brave civiele groepen, die hun ongenoegen graag op een onschuldige, maar niet minder trefzekere wijze laten blijken. Zo heb je in Griekenland de Street Panthers, die oranje zelfklevers uitdelen aan bewoners van rustige wijken rond winkelbuurten en shoppingcentra. De stickers dragen de schaamteloze boodschap “Ik ben een nietsnut. Ik parkeer mijn wagen waar het me goed uitkomt!” en worden geacht op de voorruiten van verkeerd geparkeerde wagens te worden gekleefd. Op vijf maanden tijd hebben naar verluid een kwart miljoen plakstroken een doelwit getroffen. Ook in Toronto vorderen stedelingen onder de vlag van de ‘Urban Repair Squad’ hun straten opnieuw op door eigenhandig met spuitverf fietslanen aan te leggen.

De Central City Neighborhood Partners maken het in Los Angeles nog bonter door op openbare parkeerhavens met wat potplanten, afgedankte meubeltjes en een draagbare espressomachine publieke ontmoetingsplaatsen te laten verrijzen. Er is absoluut geen sprake van burgerlijke ongehoorzaamheid: het parkeergeld wordt braaf betaald en iedere 180 minuten wordt het exterieur verplaatst naar een andere vrije parkeerplaats. En de gebruikte koffiecapsules verdwijnen keurig in de vuilbak naast de lantaarnpaal …