Dit fenomeen, ook wel het “Internet van dingen” genoemd, houdt vorsers en industriëlen al langer bezig. In september vorig jaar kwamen ze ter gelegenheid van de Picnic-dagen nog samen in Amsterdam om er enkele praktische toepassingen toe te lichten. Enkele dagen eerder hadden een aantal bedrijven, waaronder Cisco, Sun Microsystems en SAP de “IP Alliance for Smart Objects” opgericht. Het doel: Internettechnologieën aanbieden om gegevens tussen sensoren, zenders en allerlei soorten communicerende voorwerpen uit te wisselen.

Violet, een Frans bedrijf dat het communicerende konijn Nabaztag op de markt bracht, bereidt momenteel de lancering voor van “mir:ror”, het eerste product voor een breed publiek dat met om het even welk voorwerp zal kunnen communiceren. In tegenstelling tot elektronische voorwerpen die eenvoudig in een netwerk zijn aan te sluiten, kunnen inerte voorwerpen slechts communiceren via een tussenstation, in dit geval via een RFID-etiket (Radio Frequency Identification).

Het volstaat eentje op een voorwerp te kleven en dit op een kleine lezer aan te sluiten om een actie te genereren of informatie via Internet te versturen. “mir:ror” lijkt op een verlichte fotolijst. Via een USB-koppeling met een computer communiceert hij met de server van Violet, waar iedere gebruiker over een “account” beschikt waarmee hij de aan ieder voorwerp gekoppelde acties kan programmeren.

In de praktijk moet de gebruiker zich met zijn “account” op de site van Violet aanmelden, er ieder RFID-etiket registreren met een unieke identificatiecode en er de naam van het voorwerp aan toekennen waarop het werd gekleefd. Daarna voegt hij de acties toe die na het lezen van het etiket in werking moeten treden: koppeling met een website, start van een toepassing, opslaan van informatie, … Via een teller kunt u bijhouden hoe vaak en/of op welk moment het voorwerp werd gebruikt.

Ieder voorwerp heeft een eigen elektronisch e-mailadres, zodat het berichten kan ontvangen die door een standaardstem worden uitgesproken zodra het voorwerp aan “mir:ror” wordt aangeboden.

Violet stelt zich dus tot doel om van de publieke ruimte – de ruimte waarin we leven: onze huizen, kantoren, publieke lokalen – een rijke, intelligente, verbonden, gepersonaliseerde en ludieke omgeving te maken. Een ruimte die je niet alleen met een computer doorzoekt, die je niet alleen maar met een muisklik beroert, en die geen leerproces nodig heeft omdat ze onze dagelijkse gewoonten kan lezen. Het gaat dus om een wereld die niet uitsluitend met ons zicht bezig is, maar ook de andere zintuigen bespeelt: ons gehoor, gevoel, gebaren, spraak en reukzin.

Over enkele jaren zullen onze computers, telefoons en spelconsoles niet langer de enige intelligente en geconnecteerde toestellen in onze omgeving zijn. Stilaan en onopvallend zullen we nieuwe voorwerpen omarmen, terwijl de vertrouwde dingen steeds meer open en communicatief zullen worden.

In de visie van Violet komt er dus een leefruimte waarin de meeste van de ons omringende voorwerpen intelligent zullen zijn, kunnen reageren of samenwerken met ons en vooral aan het netwerk gekoppeld zijn. En Violet rekent op ons, de eindgebruikers, om nieuwe functies te bedenken …