Deze happening weerspiegelde de fascinatie en de angst voor lawaai van de componisten en dichters tijdens de eerste 2 decennia van de 20e eeuw. Op basis van de onbekende geluiden van de geïndustrialiseerde maatschappij en de imponerende geluiden van WO I ontstond vernieuwende kunst en muziek. Het RUMOER!-festival toonde via klassieke muziekopvoeringen hoe componisten vandaag naar hun wereld luisteren, doorweefde deze concerten met theaterperformances en bood ten slotte plaats aan enkele bijzondere geluidsinstallaties. Vreemde instrumenten en ‘lawaaimachines’ combineerden op een speelse manier beeld en geluid als expressiemiddel en gebruikten de grens tussen lawaai en muziek als thema voor het creëren van een boeiende belevenis.

‘Elegie voor vergeten klanken’ is één van deze bijzondere geluidsinstallaties die werd voorgesteld tijdens de Rumoer!-happening. Deze binneninstallatie van de hand van Elias Vervecken, en met verve mee uitgewerkt door het Gentse ontwerperskoppel Ann en Jeroen van Studio Simple, wordt in de loop van volgend jaar toegevoegd aan de permanente collectie van het Brugse Concertgebouw. (U kan deze later dus nog steeds gaan bekijken, ook na de happening.) Klankacteur Elias Vervecken bedacht een uniek concept dat de bezoekers door middel van paukenstokken de kans biedt om lawaai (of is het muziek?) te maken door te slaan op munitie uit de 1ste Wereldoorlog: obussen van verschillende grootte werden daartoe opgehangen aan een gestileerde boom, een stukgeschoten getuige op het slagveld. De esthetische eenvoud verbergt echter een ingenieus technologisch hoogstandje want het team van The Reference voegde nog een boeiende extra laag aan het werk toe. Geluidskunstenaar Elias Vervecken creëerde, mixte en koppelde uiteenlopende geluiden en zelfs acties uit de realiteit van de oorlog van ‘14-’18 aan de installatie. Via een mobiele applicatie wordt ervoor gezorgd dat deze geluiden en acties, door het komen en gaan van de bezoekers, geactiveerd worden, en samenvloeien tot een overdonderende geluidsrealiteit. Hierdoor waant men zich uiteindelijk in een echte oorlogsscène.

‘Om de geluiden van de Eerst Wereldoorlog interactief en levendig te maken bouwden wij een mobiele applicatie die draait op een iPhone-toestel en gebruiken we iBeacons’, zegt Thomas De Vos, Mobile & Innovation Consultant bij The Reference. ‘iBeacons worden typisch geplaatst op strategische locaties waar er een specifieke actie moet gebeuren op de smartphone. Als een persoon in de buurt van dergelijke iBeacon komt, dan detecteert zijn/haar smartphone dat omdat het iBeacon Bluetooth signaal sterker wordt. Zo kan er via een app, op basis van de locatie van de ontvanger, een promotie of informatie aangeboden worden, suggesties en aanbevelingen worden verschaft of kan men bijvoorbeeld een bezoeker de kortste weg naar zijn doel wijzen in een winkelomgeving. iBeacons bieden talloze mogelijkheden, ook voor bedrijfstoepassingen. De creatieve mogelijkheden zijn werkelijk onbegrensd. En het enige wat hiervoor nodig is, is dergelijke kleine transmitter en een app.’

‘In deze specifieke toepassing voor het Concertgebouw Brugge hebben we het concept omgekeerd. Daar zitten de iBeacons in 5 verschillende paukenstokken waarmee de mensen kunnen rondlopen en staat de iPhone op een vaste locatie. De iPhone meet constant de afstand van de iBeacons en zorgt voor alle slimme logica. Dit zorgt ervoor dat de geluidenbibliotheek van Elias door toedoen van alle deelnemers zal uitvloeien tot een explosieve klanklawine, zoals die tijdens de eerste Wereldoorlog op de oren van burgers en soldaten werd afgevuurd. Daarnaast stuurt de iPhone zelfs een rookmachine aan die in actie treedt als er een bepaalde combinatie met de stokken wordt gemaakt. De bezoeker zal dus overdonderd worden door wat hij hoort en ziet. We zijn uitermate vereerd dat ons team kon bijdragen, met dit mooie stukje mobiele technologie, aan dit uniek en indrukwekkend kunstwerk.’