Handelaars hebben de neiging om zich te concentreren op het aantal en de waarde van frauduleuze aankopen waarvan zij het slachtoffer zijn. "Maar de kostprijs van de online fraude is niet beperkt tot die twee aspecten, die slechts het zichtbare deel van de ijsberg zijn" meent Michael Van Gijseghem, Country Manager Belux van Ogone.

In een onderzoek naar fraude via de bankkaart, gepubliceerd einde juli 2012, stelt de Europese Centrale Bank (ECB) vast dat 52% van de gevallen van fraude per kaart plaats heeft tijdens een betaling op afstand (verkoop per internet, per correspondentie, of per telefoon).

Vandaar dat het ook belangrijk is dat e-handelaren procedures uitwerken om zich te beschermen tegen het risico op fraude, terwijl zij toch hun marge kunnen behouden - en zelfs verhogen.
Volgens Michael Van Gijseghem "is het onontbeerlijk om exact de totale kostprijs te berekenen van de fraude, om zo maatregelen (via informatica en/of manueel) te treffen om fraude te bestrijden, die minder duur zijn dan de fraude zelf".

Het financieel verlies is over het algemeen het rechtstreeks en onmiddellijk gevolg van een frauduleuze aankoop.  De diverse fraudegevallen tonen de complexiteit aan van het onderwerp.
Een gebruiker (de kaarthouder) die het slachtoffer werd kan immers  een transactie betwisten, en aan zijn bank terugbetaling vragen van de betwiste debet. Maar in sommige gevallen (naargelang de bepalingen van het contract) zal het bedrag van het frauduleuze debet door de handelaar gedragen worden, zelfs wanneer het bestelde product of dienst bij de fraudeur (af)geleverd werd. "Bij dit bruto bedrag van de fraude komen nog de kosten met betrekking tot het verwerven en aan zich binden van de klant: marketing, communicatie, referencing, klantendienst, administratieve kosten, het installeren van procedures om verdachte transacties op te sporen, enz".  En daarom zijn "de kwaliteit van de procedure die ingevoerd wordt (automatisch, manueel, intern of extern) en het budget dat daarvoor uitgetrokken wordt, de factoren die zullen toelaten om een goed compromis te vinden tussen vermindering van de fraude, en het aantal `valse meldingen`", zo  meent Michael Van Gijseghem. Spijtig genoeg hoge kosten, die bovenop de lonen komen van de medewerkers die de tools moeten beheren. Maar die lager moeten blijven dan de verwachte winst, om zo de marge te behouden en/of geen klanten te verliezen.