De ene heette Google, de andere Yahoo en de derde Microsoft. Ze vochten een beetje om met elkaar in bed te duiken en uiteindelijk versierde de eerste de tweede.
De CEO van de tweede, ene Jerry Yang, moest ook niets hebben van dat vieze grote Microsoft.
Maar toen kwamen er haren in de boter. Niet tussen de minnaars maar wel door de buitenwereld die een gedeeltelijk huwelijk tussen Google en Yahoo niet zagen zitten.
Want dan zou Google toch wel erg monopolie-achtig bezig zijn in het bed van de zoekmotoren.
En wat zegt Google nu? De overheid en sommige van onze adverteerders (en niet de minste: de ‘Association of National Advertisers’) doen zo moeilijk over onze relatie dat we er geen zin meer in hebben. Einde van de deal dus tussen Yahoo en Google nog voor de romance goed begonnen was.
Ondertussen staat een andere hoofdrolspeler, die mijnheer Yang, wiens CEO-leven aan een zijden draadje hing en die bleef vechten voor zijn Google-romance, een beetje zielig te doen.
Eerst staat hij een beetje te mokken omdat Google zo rap opgeeft in plaats van het juridisch debat aan te gaan. En dan zegt hij dat toch graag zijn bedrijf of tenminste een deel ervan, de zoekbusiness, aan Microsoft te verkopen. Als die tenminste nog wil.
Het lijkt er zelfs een beetje op dat Jerry Yang staat te smeken. Mijnheer Yang heeft dan ook een serieus probleem met zijn aandelenprijs die een stuk meer dan de helft bedraagt van wat Microsoft vorige lente wou betalen. En dan zeggen dat diezelfde Jerry Yang bij hoog en bij laag beweerde dat Microsoft te weinig wou betalen.
Wil Microsoft Yahoo? Allicht een stukje (oh, wat lachen ze in Redmond). Zouden de adverteerders en overheden dat zien zitten? Zeer zeker want Google is en blijft nu eenmaal nummer één in zoekland.
Wordt dus – helaas – vervolgd.