Televisie palmt momenteel enkele van de best beschikbare frequenties in, die al lang geleden werden toegekend, toen er nog maar weinig alternatieven voorhanden waren. Maar die frequenties liggen her en der over het spectrum verspreid. Het systeem is zo ondoeltreffend dat amper 50% van het spectrum effectief wordt gebruikt. De overgang van analoog naar digitaal zal dan ook een reeks frequenties vrijmaken, die niet te missen sociale en economische mogelijkheden zullen openen.

Digitale televisie gebruikt het radio-elektrische spectrum veel doeltreffender dan de traditionele analoge kanalen. Een digitale televisiezender gebruikt 6 tot 15 keer minder spectrum dan zijn analoge evenknie. We kunnen dus veel meer kanalen op veel minder frequenties plaatsen. En dat maakt ruimte vrij voor een televisie van hogere kwaliteit en voor nieuwe en vernieuwende diensten.

Ook diverse nieuwe toegevoegde diensten zouden het daglicht kunnen zien. Tot een van de meest beloftevolle domeinen behoort ongetwijfeld de draadloze toegang tot breedbandcommunicatie. Draadloze oplossingen zijn vaak de beste manier om breedband in landelijke en verafgelegen gebieden in te voeren. Want op dit ogenblik heeft gemiddeld slechts 72% van de bevolking in landelijke gebieden toegang tot breedband.

Ook mobiele multimediadiensten vormen een aantrekkelijk alternatief. Die diensten liggen op het convergentiepunt tussen draagbare telefonie en communicatie over land. Zij omvatten de televisie via draagbare telefonie, diensten die per satelliet worden verspreid en de medische assistentie op afstand.

Maar golven stoppen niet aan de nationale landsgrenzen. Een unieke toepassing kan niet door 27 nationale systemen worden beheerd. Bijgevolg worden investeringen in nieuwe draadloze technologieën tegenwoordig hoofdzakelijk op een Europese of mondiale schaal gerealiseerd. Indien Europa deze unieke opportuniteit te baat wil nemen om het gebruik van het digitale dividend te optimaliseren, moet het een globale aanpak voorstellen. De EU moet dus een gemeenschappelijke gecoördineerde aanpak ontwikkelen, ook al zijn enkele lidstaten (plus de Verenigde Staten en Japan) al met projecten bezig om het digitale dividend te ontginnen.

Dat betekent dat de lidstaten een deel van het spectrum voor pan-Europese diensten moeten vrijhouden en het spectrum dus ook op pan-Europese basis moeten delen. Hoe? Door gelijkaardige groepen van diensten in gemeenschappelijke spectrumzones te concentreren. Die concentratie zou ook goed zijn voor het beheer van de interferenties tussen de voornaamste netwerken die deze diensten leveren.

Tot slot zou een geïntegreerde Europese aanpak de investeringen aanwakkeren, de investeerders meer zekerheid bieden en nieuwe diensten een hart onder de riem steken om hun massamarkt te bereiken en te floreren.