Er waren zowat 25 mensen afgezakt naar de Holiday Inn in Gent, veelal communicatieverantwoordelijken bij de Vlaamse gemeenten en steden of ambtenaren die wel eens wouden weten of het ‘nieuwe’ web ook voor hen verborgen opportuniteiten herborg. Caudron, een oude rot in het vak, stak van wal met een korte voorstelling van ONE-Agency en de fundamentele veranderingen in de manier waarop we met elkaar communiceren.

Interessante metafoor daarbij was de ‘connected shell’, een voortzetting van de ‘cocooning’-trend maar waarbij iedereen toch nog in verbinding staat met anderen via het internet of de GSM, iets wat zij ook wel eens de ‘Participation Generation’ noemen.

Bestaansredenen voor die fundamentele shift in communicatie werden bij naam en toenaam genoemd: de kracht van online communities en word-of-mouth marketing die steeds meer erkend en voelbaar wordt, de ‘wisdom of crowds’ die steeds vaker haar nut bewijst, het lage creativiteitsgehalte en vooral de overvloed aan alle vormen van publiciteit waar men dagelijks meermaals mee wordt geconfronteerd, etc. De aanwezig werden ook vergast op een introductie van Web 2.0, en wat dat dan wel betekent (online gemeenschappen met veel mogelijkheden tot instant interactie, social bookmarking en rating websites, wiki’s, user-generated content, citizen journalism, mashups, …).

Waar het seminarie natuurlijk echt om draaide, kregen we pas in het tweede deel geserveerd met het op gang trekken van een discussie over eGov 2.0. Caudron argumenteerde dat een nieuwe vorm van lokale overheidscommunicatie zou moeten inhouden dat er in plaats van louter éénrichtingsverkeer van overheid naar burgers die tot een passieve consumptie leidt, een constructieve dialoog wordt opgestart tussen alle actoren om zo tot een betere, open besluitvorming en gemeenschap te komen.

De 8 kenmerken op een rijtje:

1. De overheid is mijn springplank

2. De burger bestaat niet

3. Data is van iedereen

4. Naar gebruikers luisteren is NIET gevaarlijk

5. Evolutie stopt niet

6. Samen leven gaat over relaties

7. Relaties vergen vertrouwen

8. De overheid is overal

Caudron wees terecht op het feit dat ‘eGov 2.0’ op zich geen einddoel mag zijn, maar een steeds evoluerende wijze van communicatie die openstaat voor de mening van iedere burger, zoals het een democratie betaamt. Actieve betrokkenheid en een transparante werkwijzes zijn hierbij belangrijke sleutelwoorden.

De reacties van de aanwezigen hierop waren verrassend: de meeste ambtenaren waren ervan overtuigd dat er veel te veel politieke onwil is om dergelijke initiatieven op te zetten. Zeer opvallend: sommigen waren er rotsvast van overtuigd dat ze hun job niet lang meer zouden kunnen uitoefen als ze aan het bloggen / participeren zouden gaan slaan. Ook de vrees van misbruik, manipulatie en oncontroleerbare discussies op blogs en fora kwamen duidelijk bovendrijven, al was het maar voor de reactie van het gemeente- of stadsbestuur hierop. Hier en daar werd zelfs geopperd dat eGov 2.0 nog veel te nieuw is en dat er eerst een fundamentele verandering zou moeten komen in de gedachtengang van politici vooraleer er sprake kan zijn van initiatieven die een rechstreekse dialoog met burgers aangaan. Op momenten leek eGov 2.0 op zich voor velen duidelijk een utopie, al was er wel interesse voor een aanpak met meer participatie.

Dat hierbij het warm water niet hoeft worden uitgevonden worden, werd overigens terecht ook naar voren geschoven. Een lokale overheid kan gebruik maken va