Heb jij last van e-mail stress?

Zeggen dat e-mail een succesvolle communicatievorm is geworden op de bedrijfsvloer, is een fiks understatement. Het is moeilijk om ons een zakelijk bestaan zonder e-mail voor te stellen. Al zouden we af en toe liever wel een e-mail-armer leven leiden.

post-image-3
Het is je ongetwijfeld al overkomen dat je, nog nagenietend van een zalige rustvakantie, voorzichtig  tracht terug aan te knopen met het arbeidsbestaan door je e-mails binnen te halen waarna je figuurlijk van je stoel valt door die enorme vloed aan onbeantwoorde mails.

E-mail is een zegen maar ook een pest. Het stapelt zich op en luistert niet naar vakantieperiodes of momenten waarbij je behoefte hebt om eens goed ‘offline’ te zijn. En dus bezorgt e-mail ook heel wat stress.

Een stel Britse wetenschappers heeft er nu onderzoek naar gedaan. Ze stelden vast dat ongeveer een derde van de werkende mensen last hebben van e-mail stress.  Meer dan een derde bekijkt dan ook bijna dwangmatig zijn e-mail inbox: om de 15 minuten. 64 % doet dat verschillende keren per uur.

En als we proeven met speciale software mogen geloven, is dat zelfs een grove onderschatting. Ze tonen aan dat sommige mensen zelfs tot 40 keren per uur hun e-mail checken.

Wat stresseert er ons? Ten eerste de pure massa mails. Het lijkt niet op te houden. Ten tweede het gevoel dat we er ook zo snel mogelijk moeten op antwoorden (in de hand gewerkt door de verwachtingen van mensen, antwoord eens een dag of drie niet op een mail en bekijk de reacties…).

Wat kun je er aan doen.? Bijvoorbeeld een paar vaste momenten per dag uittrekken om je mails te checken (maar dat moet je natuurlijk ook kunnen) of wat persoonlijk tijdsbeheer leren.

Al kun je natuurlijk ook een assistent(e) nemen voor je e-mails als je het kunt permitteren. Of gewoon compleet onbereikbaar worden.

Voor e-mail marketeers stemt één en ander ook tot nadenken: als e-mail door zo velen zo vaak wordt gezien als een berg extra werk, hoe zorg je er dan voor dat jouw mailstukje daarin een welkome afwisseling wordt?

Meer over het Britse onderzoek.

Back to top button
Close
Close