Steeds meer wordt dat stramien doorbroken met user-generated video. Er is natuurlijk een site als YouTube die één en ander mogelijk maakt maar daarbij zelden boven het niveau van de huis-, tuin- en keukenvideo overstijgt, om van de commentaren maar te zwijgen.

Maar het zijn misschien niet zozeer de videosites à la YouTube die centraal staan in de evolutie van de user-generated video. Het zijn vooral de cameratelefoons waarmee de consument graag en gretig verslag uit brengt van wat er om hem heen gebeurt. En die filmpjes halen steeds vaker ook de mainstream media. Recente illustratie: de video van Saddam’s lynchpartij. We bekeken het ding en stelden vast dat Saddam er uit komt als een ‘onverschrokken vent’ die zijn beulen afschildert als ‘losers’. Wie heeft daar baat bij, denk je dan, en hoe ‘neutraal’ en ‘toevallig’ is dat allemaal. Het filmpje van Saddam is natuurlijk niet het eerste staaltje terzake. Het begon allemaal met de vele beelden van de Tsunami die ons alweer twee jaar geleden, euh, overspoelden. Filmpjes van allerhande toeristen die ze met hun thuiscameraatjes en gsm’s rechtsreeks uw woonkamer inslingerden. En herinner u de beelden na de bomaanslagen in de Londense metro: zo van op de GSM van de toevallige passant naar uw TV.

Ook Freya Van den Bossche kan er van meespreken. Zij stapte onlangs in de huwelijksboot in Phuket. Er werd een bijna een minuut durende opname van gemaakt, allicht door een toerist. Dat filmpje haalde de Thaïse online media en TV. En volgens De Standaard kan Van den Bossche er niet mee lachen. Waar begint de vrijheid van pers en eindigt het privé leven in deze tijden van masaal met digitale camera’s (en cameratelefoons) uitgedoste burgers en digitale platformen waarmee hun filmpjes in geen tijd de wereld rondgaan?