Zoals iedereen intussen wel weet, heeft YouTube veel van haar populariteit te danken aan het feit dat men er heel wat films illegaal kan downloaden: korte uittreksels en zelfs volledige episodes van televisiefeuilletons, fases van voetbalmatches, trailers van films, uittreksels uit muziekclips… Toen Google YouTube binnenhaalde, verwachtte iedereen dat de rechthebbenden van de auteursrechten meteen tot de aanval zouden overgaan en zouden eisen dat Google de content van YouTube zou halen of er een forse compensatie voor betalen. Amper enkele dagen later was het al zover: Google zag zich verplicht om 30.000 clips van de site te verwijderen - op verzoek van een vereniging die Japanse auteursrechten verdedigt. Maar ook de Bundesliga en de Engelse Premier League, twee van de populairste voetballiga’s ter wereld, lieten al weten dat ze het maar matig op prijs stellen dat er een groot aantal goals op YouTube te zien zijn. Tot nog toe heeft Google echter nog niet op die opmerkingen gereageerd.

Toen Viacom - de onderneming achter Comedy Central - vroeg om de clips van onder meer The Daily Show, The Colbert Report en South Park van de site te halen, had Google wel oor naar die vraag. En toch bleken de clips van Comedy Central even later nog altijd op YouTube te staan. Viacom had immers in een persbericht laten weten dat het op zoek was naar een leefbaar business model om de clips op YouTube te laten staan. Wat waarschijnlijk betekent dat de onderneming momenteel op zoek is naar een middel om een deel van de inkomsten binnen te halen. Google heeft intussen al wel wat ervaring met dat soort overeenkomsten - onder meer na de afspraken met verschillende muzieklabels zoals Universal Music Group, Sony-BMG Entertainment, CBS en Warner Music Group. Volgens een artikel dat op Blogmaverick werd gepubliceerd, zou Google zelfs een som geld op de rekening van de mediabedrijven hebben gestort met de vraag om YouTube voortaan met rust te laten. Sommige media menen zelfs te weten over welke bedragen het gaat: van de 1.650 miljoen dollar die de vorige eigenaars van YouTube van Google hebben ontvangen, zouden ze er al 500 hebben moeten uitgeven om die ‘vrede’ met de entertainmentbedrijven af te kopen.

Licentie: een nieuw model

Feit is dat Google nu probeert om een nieuw systeem voor de licenties in te voeren. Interessant om te weten in dit verband is het feit dat er bijvoorbeeld verschillende licentiemodellen worden toegepast in de muziekwereld: zo wordt er een ander model gehanteerd wanneer een song op de radio wordt gespeeld dan wanneer een song tijdens een televisieprogramma te horen is. De vraag is echter hoe het moet wanneer een song bijvoorbeeld wordt gebruikt als achtergrondmuziek bij een ‘ambachtelijke muziekclip’ die op YouTube wordt geplaatst. Ook in dat geval moet er wel degelijk een vergoeding worden betaald - niet alleen aan het platenhuis, maar ook aan de uitgever, de componist… Uiteraard zou Google hierbij een struisvogelpolitiek kunnen voeren en verwijzen naar de DMCA-wet die stelt dat een provider niet verantwoordelijk is voor de content die door de gebruikers online wordt geplaatst, maar toch verplicht is om die content van de site af te halen zodra een rechthebbende van het auteursrecht hem wijst op de aanwezigheid van illegale content. Maar in dat geval wordt er een kat-en-muis spelletje op gang gebracht, waar niemand iets aan heeft - noch de begunstigden van het auteursrecht, noch Google/ YouTube, noch de gebruiker.

Google gaat echter slimmer te werk. Het bedrijf probeert de begunstigden van de auteursrechten ervan te overtuigen dat het in hun belang is dat ‘hun’ content op YouTube wordt geplaatst. Google geeft hen dan ook een participatie in YouTube - een principe dat eerder al werd ingevoerd door Maverick - of deelt met hen de reclame-inkomsten die door die clips worden gegenereerd. Het blijft echter afwachten of Google over voldo