Bijna één jongere op vijf heeft al een niet gewenste betalende sms ontvangen, en meer dan één op tien zag zich al geabonneerd op een ongewenste betalende gsm-dienst.

Het onderzoek toont bovendien aan dat het bezit van een gsm zo goed als ingeburgerd is bij de jongste adolescenten, en dat het gebruik dat de jongeren ervan maken betrekkelijk weinig gecontroleerd wordt door hun ouders.

Tot slot van het onderzoek, uitgevoerd bij 3.000 Belgische jongeren, stelt het OIVO vragen bij de informatie die de operatoren verstrekken over de aard en de kostprijs van de commerciële diensten die via gsm aangeboden worden.

Ook blijft de controle die de ouders uitoefenen op de telefoongesprekken van hun kinderen beperkt. Bij slechts één jongere op vijf leggen de ouders regels op voor het bellen.

De situatie is des te prangender omdat de gsm tegenwoordig volledig deel uitmaakt van het leven van de  "zeer" jongeren. 91% van de jongeren beschikt vandaag over een gsm (5% meer dan in 2009). Het is op hun 12e dat de meesten er een krijgen of hun eerste toestel kopen. Op 10 en 11 jaar zijn ze al met 66% en 73%. En één jongere op vijf bezit een smartphone.

Gemiddeld verzenden zij 88 boodschappen per week, en bellen zij een tiental keren.

Het interessantste is nog wel dat de abonnementskosten zeer vaak betaald worden door de ouders (77%), maar dat het de jongeren zijn die de gsm kiezen (92%).

In deze context roept OIVO op tot een verbod op het verzenden van alle reclame per mobiele telefoon aan alle minderjarigen maar ook aan kinderen onder de 12 jaar.

Het OIVO gaat nog verder en vraagt dat er voortaan een geschreven toestemming van de ouders vereist zou zijn vooraleer de jongere een paswoord kan krijgen dat toegang geeft tot bepaalde diensten. De organisatie wil ook een algemene identificatie invoeren van telefoonnummers van minderjarigen en jongeren onder de 12 jaar. Dit om de toegang tot bepaalde diensten en opties te beperken (betaalde diensten, internationale oproepen, betalende sms).